Aula Leopoldina Uniwersystetu Wrocławskiego

Gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego

Uniwersytet Wrocławski ma ponad 300 letnią historię. Główny jego gmach, prześliczny barokowy budynek położony malowniczo nad Odrą, jest jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów we wrocławskiej panoramie.

Niewiele brakowało, by Wrocław swój uniwersytet miał już na początku XVI wieku, ale protesty Uniwersytetu Jagiellońskiego doprowadziły, że papież nie wydał zgody na jego powstanie. Wrocławianie musieli poczekać na własną uczelnię niemalże 200 lat. Wtedy to jezuici prowadzący kolegium jezuickie otrzymali papieską zgodę na utworzenie w stolicy Dolnego Śląska pełnoprawnego uniwersytetu.

Budowa głównego gmachu uniwersytetu rozpoczęła się w 1728, a całość ukończona została w 1739. Pierwotnie budynek planowano jako 200 metrowy budynek w barokowym stylu. Z trzech planowanych wież, z powodów finansowych wybudowano jedynie tę najniższą, tj. Wieżę Matematyczną, w której otworzono prędko obserwatorium astronomiczne. Obecnie ta część jest dostępna dla zwiedzających muzeum uniwersyteckie. Z jej tarasu rozpościera się ładny widok na panoramę miasta.

Ale największą atrakcją głównego gmachu jest Aula Leopoldina. Sala ta, zbudowana w latach 1728-1732, charakteryzuje się niesamowicie kunsztownym wykończeniem. Autorem dekoracji stiukowych był Franz Mangoldt, bawarski artysta, freski przygotował Johann Christoph Handke, a rzeźby drewniane wykonał Krzysztof Hollandt. Piękno tego pomieszczenia każdy winien docenić. Zewnętrzną zaś sylwetkę głównego gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego najlepiej zaś podziwiać z perspektywy Wyspy Słodowej, zwłaszcza wieczorem, gdy gmach jest przepięknie iluminowany. W bliskim sąsiedztwie głównego gmachu uniwersytetu działa Hostel Absynt, który oferuje noclegi w centrum Wrocławia.